De flessenfabriek is een model dat bestaat uit meerdere machines, die allemaal een aparte functie hebben in het proces van aanvoeren, spoelen, vullen, doppen, etiketteren en afvoeren. In 1994 (gepubliceerd in het clubblad van juni 1995) had ik al een soortgelijk model gebouwd, alleen in tegenstelling tot nu was het computergestuurd en zaten er voor de signalering fotocellen in verwerkt. Ongeveer twee jaar geleden vatte ik het plan op een nieuwe poging te wagen. De nieuwe uitdaging was deze keer, om met de eerder opgedane ervaring, de apparaten solider te bouwen, minder storings-gevoelig te maken met een zo eenvoudig mogelijke besturing. De besturing is nu elektro-mechanisch in combinatie met pneumatica-onderdelen en elektronicabouwstenen. Het laatste leidde tijdens het bouwen ook nog tot het experimenteren met IC 's en voorversterkte relais. Als handleiding hiervoor gebruikte ik het boek IC-Digitaal-Praktikum van Fischertechnik. Inmiddels heb ik de IC-schakelingen (and-nand en flipflop) aangesloten op de interface van Fischertechnik waardoor meer besturings-mogelijkheden zijn ontstaan.
Het hele model bestaat uit de aanvoermachine, de spoel-machine, de sorteermachine, de vulmachine, de dopmachine, de etiketteermachine en de krattenmachine. De apparaten zijn verbonden met lopende banden. De flessen zijn smalle medicijn-flesjes van 50 ml, deze passen precies op de rups-band. Een zevental trafo's zorgt voor de stroomvoorziening. Omdat het hele model uit afzonderlijke apparaten bestaat kan het vervoerd worden. Bij het bouwen is hiermee rekening gehouden. Het opbouwen en het fijn afstellen van het model is door een aantal handige hulpmiddelen snel gebeurd. Mijn huidige auto is echter te klein om alles te kunnen vervoeren en ik moet daarom de hulp inroepen van een plaatsgenoot.
